«Ուրբաթ ամբողջ օրը այստեղ՝ Երուսաղեմում, սառը անձրև է տեղացել, սակայն մենք օրվա մռայլությունը վերածել ենք անցյալի ցավերի և վաղվա երազանքների փոխաբերության», - ասում է դոկտոր Փիթեր Թարլոուն Իսրայելից։ Իսրայելը կատարյալ վայր է որպես պատմության կենտրոն և հիանալի սննդի վայր:
<
«Ուրբաթ օրը ցերեկը անձրև եկավ այստեղ ՝ Երուսաղեմում, բայց օրվա տխրությունը վերածեցինք անցյալի և վաղվա երազների ցավերի փոխաբերության», - հայտնում է իսրայելցի դոկտոր Փիթեր Թարլոուն:
Հաճախ ես անտեսում եմ նշել, թե ինչու եմ այստեղ, ուստի խնդրում եմ թույլատրել մի փոքր գրականական կողպեք: Ես և Հյուսթոնից մի գործընկեր ամեն տարի գլխավորում ենք լատինական ղեկավարների մի խումբ Իսրայել: Այս երկմշակութային այցը նախատեսված չէ ինքնին տուրիզմը, այլ ինտերակտիվ մշակութային երկխոսությունը ժամանակակից և հին Իսրայելի հետ, որը ծառայում է որպես մեր ֆոն: Մեր կենտրոնը, որը կոչվում է «Լատինա-հրեական հարաբերությունների կենտրոն», ուղիներ է որոնում ինչպես հրեաների, այնպես էլ լատինացիների համար `դուրս գալու զուտ երկխոսությունից և ստեղծելու փոխադարձ հարգանք և հոգատարություն: Ուղևորությունն ապաքաղաքական է և կոչված է սնուցել և՛ մարմինը, և՛ հոգին: Որպես այդպիսին ՝ Դավիթ թագավորի քաղաքը կատարյալ վայր է ծառայում մշակույթները ուսումնասիրելու և բարեկամության և փոխադարձ հարգանքի կապեր ստեղծելու համար
Իսրայելը կատարյալ վայր է: Դա պատմության կենտրոն է և հիանալի ուտելիքի վայր: Մրգերն ու ընկույզներն ու բանջարեղենն այնքան լավն են, որ ավելին են, քան պարզապես հաճելի են քիմքին, բայց ուտելու կենսաբանական գործողությունը վերածում են զգայարանների աստվածաբանական տոնակատարության: Որպես այդպիսին, անձրևոտ ուրբաթ օրվա կեսօրին Machandh Yehudah շուկայի միջով քայլելը, քանի որ հրեական շաբաթօրյակի համար շուկան սկսում է փակվել, դա ճանապարհորդություն է դեպի հրեական խոհարարական պատմություն: Այն ծառայում է որպես հիշեցում, որ իսկապես լավ սնունդը ոչ միայն լցնում է ստամոքսը, այլև փոխազդում է հոգու հետ:
Ուրբաթ օրը հազարամյակների և տասնամյակների պատմությանը նվիրված օր էր: Սկսած Իսրայելի թանգարանի Գրքի սրբավայրից, որտեղ գտնվում են Մեռյալ ծովի մագաղաթները, և հետո տեղափոխվելով Յադ Վաշեմ ՝ Հոլոքոստի պահպանման Իսրայելի ազգային կենտրոն, սկսում է հասկանալ հրեական պատմության խորությունը: Սկզբում դրանք սոսկ անցյալի մասունքներ են, պատմության փաստեր: Հետո բոլոր փոփոխությունները: Մութ «երեխաների դահլիճ» մտնելուն պես, որտեղ խորհրդանշորեն ներկայացված են սպանված միլիոն ու քառորդ երեխաներ, երեկվա սարսափները վերածում են մարդկության ցավի: Երեխաները ներկայացված են առկայծող լույսերով ՝ հավերժական գիշերվա խավարի դեմ, և լույսերը թարթելիս լսում ենք նրանց անուններն ու ծագման երկրները: Նրանց անունները հիշեցնում են նոր կյանքեր, որոնք խլվել են զուտ ծնունդով կատարված հանցագործության համար: Դա մի պահ է, որ արցունքներ է բերում մեզանից ուժեղին:
Չնայած անցյալի դաժանություններին, կյանքը մի կերպ շարունակվում է: Latաշելուց հետո շուկայում մեր լատինական ընկերներն այցելեցին Սուրբ Գերեզմանի տաճար և գնացին տերողորմյա ուլունքներ ՝ օրհնվելու համար:
Եվ հետո գնումները դադարեցին, և շաբաթ օրը խաղաղությունը հաստատվեց քաղաքի շուրջ, լվանալով երեկվա ցավերը հոգու հանգստությամբ և երկու մարդկային խմբերի կողմից կիսված ընդհանուր մարդկությամբ: Երբ մենք շաբաթ օրվա ընթրիք էինք կիսում իսրայելական ընտանիքի հետ, որը հեգնանքով ներգաղթել է Իսրայել Տեխասից, մենք հասկացանք մեր ընդհանուր կապերը և այն փաստը, որ անցյալի չարիքների պայմաններում մենք պետք է ուղիներ փնտրենք մեր կյանքը օրհնությունների համար նվիրելու
Ուրբաթը և՛ մարմինը, և՛ հոգին սնուցված, և 'անհրաժեշտ են, և' երկուսն էլ մարդկային պատմության մի մաս:
Shabbat Shalom մի քաղաքից, որը սնուցում է և՛ մարմինը, և՛ հոգին:
- And then the shopping ceased and the peace of the Sabbath settled over the city washing away the pains of yesterdays with the tranquility of the soul and the common humanity shared by both groups.
- Beginning at the Israel museum's Shrine of the Book, which houses the Dead Sea scrolls, and then moving onto to Yad VaShem, Israel's national center for the preservation of the Holocaust one begins to understand the depth of Jewish history.
- As we shared a Sabbath dinner with an Israeli family that ironically immigrated to Israel from Texas, we came to understand our common ties and the fact that in the face of past evils we must seek ways to dedicate our lives for blessings.